بسمه تعالی مشروح خطبه های نماز جمعه حضرت آیت الله حسینی بوشهری مورخ 89/03/21 خطبه شماره 10 |
خطبه اول
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله نحمده و نستعینه و نستغفره و نستهدیه و نؤمن به و نتوکل علیه و نعوذ بالله من شرور انفسنا و من سیئات اعمالنا و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه حافظ سره و مبلّغ رسالاته سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین المکرمین الهداة المهدیّین.
عباد الله اوصیکم وَ نفسی بتقوی الله.
«فَمَنْ أَخَذَ بِالتَّقْوَى عَزَبَتْ عَنْهُ الشَّدَائِدُ بَعْدَ دُنُوِّهَا وَ احْلَوْلَتْ لَهُ الْأُمُورُ بَعْدَ مَرَارَتِهَا وَ انْفَرَجَتْ عَنْهُ الْأَمْوَاجُ بَعْدَ تَرَاكُمِهَا وَ أَسْهَلَتْ لَهُ الصِّعَابُ بَعْدَ إِنْصَابِهَا»[1].
بندگان خدا خودم را و شما را به تقوی الهی سفارش میکنم، زیرا آنگونه که وجود نازنین امیرالمومنان امیر بیان امیرالمومنین علی علیه الصّلوة وَ السلام در خطبهی 198 نهج البلاغه میفرمایند، ایشان اشاره به این نکته میکند که هر کس تقوی را پیشه کند سختیها از او دور میشود، تلخیها شیرین میگردد، فشار و مشکلات و ناراحتیها برطرف خواهد شد و مشکلات پی در پی و خستهکننده بر انسان آسان خواهد گشت. این جایگاه تقوی و آثار و برکات تقوی است که اگر کسی در زندگی تجربه کند تقوی را به همین نتیجه میرسد، لذا در بخش دیگری از کلام گهربارشان خطاب میکنند که امروز خطاب به ماهاست، میفرمایند: «فَعَبِّدُوا أَنْفُسَكُمْ لِعِبَادَتِهِ وَ اخْرُجُوا إِلَيْهِ مِنْ حَقِّ طَاعَتِه»[2]. میفرمایند: خود را برای پرستش خدا آماده کنید. یعنی به بندگی خدا افتخار کنید و با انجام وظایف الهی حق فرمانبرداری را به جا آورید، یعنی خودتان را بندهی خدا بدانید و اگر انسان بنده شد شیوهی بندگی را رعایت میکند.
ویژگی های امام باقر (ع)
در خطبه اول، در خطبههای قبل پیرامون سیره نورانی اهل بیت عصمت و طهارت (ع) با شما عزیزان و بزرگواران سخن میگفتم. از آنجا که ما در روزهای آینده در آستانه میلاد با سعادت امام باقر (صلوة اللهُ علیه) قرار داریم، یعنی روز اول ماه رجب و سوم ماه رجب در این هفته آینده مصادف است با شهادت امام هادی( علیه صلوة و السلام) به نظرم رسید که خطبه اول را اختصاص بدهم به بیان ویژگیهای امام باقر و سیره نورانی آن حضرت، البته در یک خطبه نمیتوان به همه خصوصیات پرداخت و آنچه مربوط میشود به وجود مقدس امام هادی (ع) به آن اشاره کنم. توجه دارید که سیره نورانی اهلبیت عصمت و طهارت (ع) بهترین الگوی رفتاری ماست زیرا آن انوار پاک و تابناک اینها با پرورش صفات و فضائل در وجود خودشان توانستند هم به سازندگی باطن خود بپردازند، هم نسبت به محیط جامعه نور افشانی کنند. لذا هر چه ما با زوایای زندگی این امامان و این انوار پاک آشنا بشویم درسی است برای به کار گرفتن در زندگی روزمره ما. راجع به وجود مقدس امام باقر، من در دو سه فراز در این خطبه به آن اشاره میکنم. در فراز اول راجع به اخلاق عبادی و رفتار عبادی آن حضرت است. ویژگی دوم در رابطه با رفتار خانوادگی آن حضرت هست و ویژگی سوم در رابطه با اخلاق اجتماعی و آن چه که به جامعه بر میگردد اشاره میکنم.
در رابطه با بعد عبادی آن حضرت کلام بلندی از وجود مقدس امام صادق علیه السلام دیدم، خیلی زیباست. حضرت میفرمایند که: «كَانَ أَبِي يَقُولُ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ فِي تَضَرَّعِهِ أَمَرْتَنِي فَلَمْ آتَمِرْ وَ نَهَيْتَنِي فَلَمْ أَنْزَجِرْ فَهَا أَنَا عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ لَا أَعْتَذِر»[3]. امام معصوم این چنین در دل شب با خدا راز و نیاز میکند. امام صادق (ع) میفرماید: پدرم نیمههای شب با سوز و گداز صدا میزند: بار الها مرا امر کردی ولی بنده خوبی نبودم، اطاعت نکردم. مرا نهی کردی بنده خوبی نبودم، بازداشته نشدم. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. امام معصوم این چنین در دل شب راز و نیاز میکند. بعد میفرماید: اینکه منم بنده تو و در برابرت هیچ عذری ندارم، یعنی کوتاهیها در زندگی من اتفاق افتاده نسبت به ذات کبریاییات، پروردگارا. خدمتگزار آن حضرت میفرماید: در سفری همراه آن حضرت بودم، به مکه رفتیم. وقتی وارد مسجد الحرام شدیم و حضرت نگاهش به کعبه افتاد شروع به اشک ریختن کرد و با صدای بلند حضرت رو به روی کعبه اشک میریخت و گریه میکرد تا جایی که من شگفت زده شدم، عجب چرا امام این همه با صدای بلند گریه میکند؟! میگوید خدمت امام رسیدم گفتم: امام، پدر و مادرم به فدایت باد، مردم دارند شما را نگاه میکنند، چرا با این حالت داری اشک میریزی و گریه میکنی؟! حضرت (ع) فرمود: وای بر تو، چرا صدایم را به گریه بلند نکنم، من امید بخشایش پروردگار را دارم تا خدا نسبت به من نظر لطف کند و فردای قیامت مشمول لطف و عنایت او باشم. چه میگویی؟ بنده در مقابل خدا این چنین تسلیم و این چنین متعبد هستم و جابر جوفی میگوید: خدمت امام رسیدم، دیدم امام این جمله را مطرح کرد، فرمود: جابر دلم گرفته است، اندوهگینم. گفتم: به خاطر چی آقا دلت گرفته است؟! این جمله را فرمود: جابر، این تحفه دنیا مگر چقدر ارزش دارد که انسان به آن وابسته باشد؟! و بعد فرمود: خداجویان به این دنیا تکیه نمیکنند و به آن دل نمیبندند و از آخرت غافل نمیشوند. یعنی حضرت تو همین فضای دنیا احساس دلتنگی و نگرانی میکند. تو رفتار خانوادگیشان به فرزند محبت نشان میدهند، علاقه نشان میدهند، اما موقعی که به اینجا میرسد که امر پروردگار حاکم میشود آنجا تسلیم اند. فرزندی دارد بیمار. حضرت ابتدا خیلی نگران و ناراحت است، اما به حضرت (ع) خبر دادند فرزندت از دنیا رفته است. این جملهی زیبا را امام باقر بر زبان جاری کرد. این جمله ما به عنوان پیروان راه امامان باید ورد زبانمون باشد. فرمود: «إِنَّا لَنُحِبُّ أَنْ نُعَافَى فِيمَنْ نُحِبُّ فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ سَلَّمْنَا فِيمَا أَحَبَّ»[4] ما علاقهمندیم، دوست داریم نسبت به فرزندانمون که سالم باشند، سلامتی داشته باشند. ولی موقعی که تقدیر الهی آمد، امر الهی آمد خواسته ما میشود خواسته خدا. «فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ سَلَّمْنَا فِيمَا أَحَبَّ» آن چه او دوست میدارد مورد خواست و دوستی ماست، نه آنچه ما دوست میداریم. این فرهنگ عشق به خدا و توجه به خداست و با این بیان حضرت چهارچوبه محبت واقعی و اصیل را بیان کرد. کجاها باید محبت بورزیم؟ کجاها باید محبت نورزیم؟ علاقه به فرزند خیلی ارزشمنده، ولی ارزشمندتر از آن که قابل مقایسه نیست، محبت نسبت به پروردگار عالم هست. تو اخلاق اجتماعیشان هم میبینیم مردم را سفارش میکنند به پایبند بودن به رفتارهای اجتماعی و معاشرتها و ارتباطاتی که با مردم دارند. شخصی خدمت امام میرسد. میگوید که: آقا من بنا دارم مسکنم را در مکه انتخاب کنم و در مکه سکنی بگزینم ولی فردی از فرقه مُرجعه از من طلبی دارد. آیا با این وصف برم به مکه مسکن انتخاب کنم و در آنجا بمانم یا نه؟ حضرت جملهایی بیان کرد. این جمله امروز هم شامل حال جامعه ما میشود که اگر بدهکار مردمید، مردم از شما طلب دارند تا آرامش خاطر پیدا نکردید دست به کار دیگری نزنید. حضرت فرمود: نه، برگرد و اول طلبکارتو راضی کن ولو از یک فرقهی منحرفه است و بعد فرمود: «وَ انْظُرْ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَيْسَ عَلَيْكَ دَيْنٌ فَإِنَ الْمُؤْمِنَ لَا يَخُونُ.»[5] به گونهایی با خدایت مواجه بشو فردای قیامت که دین کسی به گردن تو نباشد چون انسان مومن اهل خیانت به برادر دینیاش نیست. خوب اینها فرهنگ اهلبیته تو جای جای زندگی ما باید پیاده بشود، اینها سیرهی رفتاری و سیرهی عملی اهل بیت عصمت و طهارت است هم تو بعد عبادیشان و هم تو بعد محبتشان نسبت به فرزند و هم هنگامی که در جامعه مواجه میشوند و با آحاد جامعه مواجه میشوند چگونه سفارش میکنند به حقوق آحاد جامعه و توجه به آحاد جامعه و جملهایی دارد که من در این بخش عرض میکنم. این جمله گفتار حضرته و امروزه اگر ما این گونه پایبند باشیم به این گفتار ارزشمنده. میفرماید: «إِنَّمَا شِيعَةُ عَلِيٍّ الْمُنَازِلُونَ [الْمُتَبَاذِلُونَ] فِي وَلَايَتِنَا الْمُتَحَابُّونَ فِي مَوَدَّتِنَا الْمُتَزَاوِرُونَ لِإِحْيَاءِ أَمْرِنَا الَّذِينَ إِذَا غَضِبُوا لَمْ يَظْلِمُوا وَ إِذَا رَضُوا لَمْ يُسْرِفُوا بَرَكَةٌ عَلَى مَنْ جَاوَرُوا سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا.»[6] یک منشوره، منشور ارتباط با جامعه. میفرماید: شیعیان علی، پیروان علی، رهروان راه علی کسانی هستند که در راه ولایت ما نسبت به یکدیگر فداکاری میکنند، اهل بذل و بخششاند. یاران علی در محور دوستی ما با اهل بیت با یکدیگردوست میشوند، یعنی معیار دوستیشان مودت و محبت ما اهل بیت هست و به خاطر فرهنگ و معارف با اهل بیت با یکدیگر ملاقات میکنند، گفتگو میکنند. گفتگوهایشان در جهت احیای فرهنگ ما اهل بیته و نکتهی مهم هرگاه خشمگین بشوند به دیگران ظلم نمیکنند و هر موقع راضی و خشنود باشند اسراف نمیکنند و بعد میفرماید: اینها موجب برکت اند برای همسایگان. یعنی شیعیان واقعی ما همسایه آزاری نمیکنند، مایهی برکت برای همسایگاناند و توی جامعه که زندگی میکنند مایهی صلح و صفا و صمیمیت و همدلیاند. به خاطر وجود آنها تو جامعه شقاق ایجاد نمیشود. به خاطر وجود آنها اختلاف تو جامعه ایجاد نمیشود. اینها محور وحدت تو جامعهاند و تعبیرش این است که «سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا» که آمیزش و ارتباط دارند و ارتباط برقرار میکنند اینها بر اساس سلم و مدارا رفتار میکنند. این سیرهی نورانی امام باقر. البته این یک بخش کوتاه سیرهی آن حضرت که این امیدوارم چراغ راه ما باشد. ماهایی که تشنه اییم، ماهایی که نیاز داریم روز به روز از این معارف زلال و ناب استفاده کنیم. من همین جا این نکته را عرض کنم، مدارس ما تعطیل میشود، دانشگاههای ما تعطیل میشود، فضای تابستان شروع میشود. تقاضای من به عنوان یک برادر کوچک شما، چه کسانی که در اینجا حضور دارید و چه کسانی که صدای مرا میشنوید تقاضا این است معیار را منش و روش زندگی اهل بیت قرار بدهیم تو برخوردارهای فردیمان، تو برخوردهای اجتماعیمان، تو رعایت عفاف و پاکیمان، تو گفتگوهایمان، تو صحبت کردن هایمان، تو مسیری که انتخاب میکنیم برای برنامههامون معیار زندگی اهل بیت باشد، اگر این معیار را تو زندگی به عنوان برنامه کارمون حساب کردیم هیچ موقع احساس زیان و ضرر نمیکنیم.
دعای پایانی خطبه اول
اللهم الغفر للمومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات الاحیاء منهم و الاموات.
«رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّار»[7]
پروردگارا به جامعهی دینی ما وظیفه شناسی عنایت فرما. پروردگارا ما را نسبت به انجام مسئولیتهایمان موفق بدار. پروردگارا رهبر فقید ما را رسول الله محشور بگردان. پروردگارا به مراجع گذشتهمان لطف و عنایتت را شامل بگردان. پروردگارا رهبر عزیز و فرزانهی انقلاب ما را توفیق و طول عمر با برکت مرحمت بفرما. به مراجع بزرگوار ما پروردگارا عزت عنایت بفرما. به خدمتگزاران نظام عزت عنایت بفرما. به مسافرین سلامت مرحمت فرما و سفر آنان را سفری پر خیر و برکت قرار بده. به نسل جوان ما معرفت و بیداری در مقابل توطئههای دشمن عنایت بفرما. به خانواده مکرم شهیدانمان صبر و اجر کرامت فرما. به جانبازان ما سلامت عنایت فرما. پروردگارا توطئههای دشمنان را به خودشان برگردان. در فرج آقایمان، مولایمان، صاحب اصلیمان حضرت بقیة الله تعجیل بفرما.
انّ احسن الحدیث و ابلغ موعظه کتابُ الله العزیز.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قُل هُوَ الله اَحَد *اللهُ الصَمَد *لَم یَلد وَ لَم یولَد *و َلم یکُن لَهُ کُفواً اَحَد * صدق الله العلی العظیم.»
خطبه دوم
اعوذ بالله مِنَ الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین بارئ الخلائق اجمعین ثم الصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین، ابی القاسم محمد6 و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صلّ و سلم علی مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمة الزهراء سیدة نساء العالمین و علی الحسن و الحسین سیدی الشباب اهل الجنة و علی علی بن الحسین زین العابدین و امام العارفین و علی محمد بن علیٍّ الباقر و علی جعفر بن محمد الصادق و علی موسی بن جعفر الکاظم و علی علیٍّ ابن موسی الرضا المرتضی و علی محمد بن علی الجواد و علی علی بن محمد الهادی و علی الحسن بن علی الزکیّ العسکری و علی الحجة القائم المهدی. حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک بهم نتولی و من اعدائهم نتبرئُ الی یوم القیامة.
عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله؛
«فَإِنَّهَا خَيْرُ مَا تَوَاصَى الْعِبَادُ بِهِ وَ خَيْرُ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ عِنْدَ اللَّه»[8].
بندگان خدا خودم و شما را به تقوی الهی سفارش میکنم. زیرا آنگونه که مولا فرمودند: تقوای الهی بهترین سفارش بندگان خدا و بهترین پایاننامهی کار در پیشگاه خداست. اگر دنبال کارنامهی موفقی میگردیم که میگردیم و میخواهیم در پایان عمر کارنامهی ما مورد قبول درگاه حق باشد کارنامهایی را برای زندگیمان انتخاب کنیم که ممهور به مهر تقوی باشد. امیرالمؤمنین میفرماید: «خَيْرُ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ عِنْدَ اللَّه» بهترین پایان کار تقوی است. دانش آموزی که در پایان یک مقطع تحصیلی اظهار خوشحالی میکند که کارنامهی موفقی دارد، ما هم در پایان عمرمان باید این حالت را در خودمان ایجاد کنیم که با چشمان خودمان کارنامهی خودمان را مشاهده بکنیم.
بیان مناسبتها
در خطبه دوم باید هم به مناسبتهایی اشاره کنم و هم به نکاتی اشاره کنم . اولین مناسبتی که در پیش داریم هلول ماه شریف رجب المرجب است. میدانیم که ماه رجب از ماههای حرام است. چهار ماه حرام داریم، ماه ذیالقعده، ماه ذیالحجه و ماه محرم همه اینها پیوستهاند و ماه رجب. ماه رجب از حرمت خاصی برخوردار بوده و لذا رجب به معنای حرمت و احترام هم گفته شده، البته نامهای دیگر هم این ماه رجب دارد. ماه عَصَم، یعنی ماه بی سر و صدا، چون در زمان جاهلیت جنگ و خونریزی و جوشش جنگجویان و صدای پای اسبان در این ماه حرام بوده، دست از جنگ و کشتار میکشیدند لذا ماه عَصَم ماه خاموشی و ماه بی سر و صدایی است.
ماه اَصَب هست به معنی ریزش که در تعبیری که شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه در مصباح المتهجد میفرماید. میفرماید: «لأنه يصبّ الله فيه الرحمة على عباده»[9] ماه رجب ماهی است که خداوند رحمتش را بر بندگانش فرو میریزد و امام کاظم( صلوة الله وَ سلامُ عَلَیه) میفرماید: «رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِيمٌ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَات»[10] رجب ماه بزرگی است که خداوند حسنات و کارهای خیر را در آن چند برابر میکند و گناهان انسان را در آن ماه میبخشد.
و در حدیثی از امام باقر خیلی تعبیر جالبی دارد، سفارش به روزه میکند در این ماه «مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْماً وَاحِداً» اگر کسی یک روز ماه رجب را روزه بگیرد «مِنْ أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ» چه اول آن، چه وسط آن، چه آخر آن. «أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ» خدا بهشت را بر او واجب میکند «وَ جَعَلَهُ مَعَنَا» آن فرد را خدا با ما اهلبیت قرار میدهد «فِي دَرَجَتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَة»[11] در درجه ی ما در روز قیامت خداوند او را با ما همراه میکند.
برادران و خواهران سه ماه پشت سر هم ماه خودسازی است. کلاس اول آن ماه رجب است. من عرض میکنم که همهی برادران و همهی خواهران که با دعا انس دارند، کتب ادعیه را از قبل از ماه رجب تهیه کنند و آماده کنند. دعاهای در این ماه، روزههای در این ماه، نمازهای در این ماه. اینها آن چنان انسان را به قرب الهی و به درگاه الهی نزدیک میکند که حسابی برای آن نیست. از آن جمله جمعهی اول ماه رجب به عنوان لیلة الرغائب است. رغائب جمع رغیبه است، یعنی آن چه که مورد میل و رغبت انسان برای پاداشها و فضیلتهاست. مراقبت کنیم. حالا طبق تقویمها روز دوشنبه را عرض کردم اعلام کردند به عنوان ماه رجب. پنج شنبهی اول ماه رجب سفارش شده روزه گرفتن و شب جمعه را به دعا و راز و نیاز و مناجات پرداختن. امیر المومنین میگوید: چهار شب است که احیا بدارید این چهار شب را غیر از لیالی قدر. شب اول ماه رجب، شب عید قربان، شب عید فطر و شب نیمهی شعبان. اگر بخواهیم رسم بندگی را رعایت کنیم و از این دنیای پرغوغا نجات پیدا کنیم، انس بیشتری پیدا کنیم با عبادات و راز و نیاز و دعا و مناجات. ان شاء الله تمرین کنیم در ماه رجب برای ورود به ماه شعبان و ماه شعبان برای ورود به ماه رمضان. خوشا به حال کسانی که از الان خودشان را آماده میکنند برای سه ماه روزه گرفتن پشت سر هم که این شیوهی اولیای الهی بوده است.
مناسبت دوم، مناسبتی است مربوط به روز بیستم خرداد، چهلمین سالگرد آیت الله سعیدی این شهید بزرگوار که از یاران و فداکاران روح الله ست. زندان را به جان میخرد، شکنجه را به جان میخرد تا نام روح الله و نام اسلام عزیز باقی بماند. ایشان در زندان به شهادت میرسد. در سال 49، بیست و دو خرداد سال 49 که دقیقاً این روزها ملاحظه کنیم حدود چهل سال قبل که بعد از شهادت او فضای دیگری در جامعهی ما ایجاد شد و زمینه برای حرکت و جوشش و خروش بیشتر انقلابیون پدید آمد. شهدای دیگری هم به عنوان شهدای موتلفهی اسلامی مثل شهید بخارایی و همرزمانشان که در مقابل طاغوت ایستادند و به دست طاغوتیان به شهادت رسیدند. یاد و خاطرهی این شهیدانمان را گرامی میداریم. روز کشاورزی را داریم که جهاد کشاورزی که روز به نظر من بسیار روز ارزشمندی است. اگر یک کشور بخواهد به استقلال برسد یکی از راههای رسیدن به استقلال کشور آن جایی است که از نظر کشاورزی استقلال داشته باشیم.
کسی از نبی گرامی اسلام سوال میکند «أَيُّ الْمَالِ خَيْرٌ» چه مالی بهتر است که ما دنبال درآمد آن برویم؟ حضرت فرمود: «الزَّرْعُ زَرَعَهُ صَاحِبُهُ وَ أَصْلَحَهُ وَ أَدَّى حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ»[12]؛ حضرت فرمود زراعتی که صاحبش بکارد آن را و به آن رسیدگی کند و بعد فرمود که : و در روز برداشت حق و حقوق آن را که شاید اشاره به زکات هست بپردازد. کار کشاورزی کار بسیار ارزشمندی است و کشورهایی ما الان داریم که درآمد دیگری ندارند، درآمد نفت ندارند ولی از طریق کشاورزی به خودکفایی رسیدهاند. هفتهی محیط زیست را داریم که مردم ما توجه دارند که انشاء الله شرایط زندگی باید برای دیگران فراهم کنند و از هر نوع اقدامی که تهدید کنندهی محیط زیست آحاد جامعه هست خودداری کنند.
من به چند نکته اشاره میکنم که خواهش میکنم برادران و خواهرانم توجه کنند این روزها شاهد بودید، شاهد بودیم قطع نامهی شورای امنیت علیه کشور ما تصویب کردند. خوب از مدتها قبل هم آمریکا، هم فرانسه و هم پیر استعمار به همراهی متأسفانه چین و روسیه آمدند در شورای امنیت قطع نامهایی را تصویب کردند، البته دنبال اجماع بودند که البته به این هدف نرسیدند، کشور ترکیه، کشور برزیل رأی مخالف دادند و کشور لبنان رأی ممتنع. من در اینجا این نکته را میخواهم عرض کنم چند نکته در رابطه با قطع نامهی تحریم شورای امنیت. اولاً دولت و ملت ایران ثابت کرده که با این قطع نامهها از مواضع اصولی خودش هیچگاه عقبنشینی نخواهد کرد. ثانیاً این نوع تهدیدها ملت ایران آن را به فرصت بیشتری برای خودکفایی و خود اتکایی تبدیل خواهد کرد به خصوص که امسال سال همت مضاعف و کار مضاعف است. بنابراین دشمنان انقلاب ما از این اقدامات نتیجه به عکس خواهند گرفت و تا به الان هم دیدهاند و در صحنهی عمل هم برای آنها اثبات شده. ثالثاً گزینش راه تقابل با ملت ایران راهی پر هزینه است برای دشمنان و راهی است که به بن بست میانجامد برای دشمنان. بیانیهی تهران، بستهی پیشنهادی که چندی قبل ما ارائه دادیم راههایی را برای تعامل با جامعهی بین الملل فراهم کرد، هم در بعد اقتصادی، هم در بعد سیاسی و می توانست مشکلات فی ما بین را حل کند ولی متاسفانه آنها راه دیگری را انتخاب کردند. من همین جا عرض میکنم از طرف شما ملت عزیز، رشید و انقلابی عرض میکنم به فضل پروردگار، در آیندهایی نه چندان دور با پاسخ قاطع تر از طرف ما مواجه خواهند شد.
نکتهی بعدی که میخواهم اشاره کنم سخنان روشنگرانهی رهبر فرزانهی انقلابمان در خطبهی نماز جمعهی گذشته بود. من دقیقاً عرض میکنم این یک خطبهی تاریخی و ماندگار در تاریخ کشور ما هست و ما از آن به عنوان منشور انقلاب برای پیروی و پیگیری راه امام و خط امام میتوانیم از آن یاد کنیم. سوال این است که چه ضرورتی داشت امام به بیان شاخصهها بپردازد؟ چه نیازی بود که امام، که مقام معظم رهبری به بیان شاخصههای خط امام بپردازد؟ حقیقت امر این است که در انقلابها حفظ جهتگیریهای اصلی بسیار مهم و اساسی است. دوستان خیلیها در انقلابهای مختلف تا مدت ها همراهی کردند، فداکاری کردند، گذشت کردند ولی نمیدانیم چه حوادثی پیش می آید که در میانهی راه جدا می شوند از عرصه ی انقلاب. این واقعاً فاجعه ایی است که اتفاق میافتد. آن چه مقام معظم رهبری بیان کردند هشداری بود برای آیندگان که بدانند شاخصها اینهاست، اسلام ناب شاخص اصلی ماست. جاذبه و دافعهی امام شاخص انقلاب ماست. مناسبات معنوی و الهی امام شاخص انقلاب ماست. نقش مردم با خط امام شاخص انقلاب ماست. حال فعلی افراد شاخص انقلاب ماست، شاخص خط امام ماست. مردم ما در مراحل مختلف اثبات کردند که همراهاند با این انقلاب، جدا از این انقلاب نیستند. در انتخابات 40 میلیونی سال گذشته آن حضور حماسی مردم از همه طبقات نشان دادند که همراه اند با انقلاب و همراهاند با امام. ما امیدواریم که آن چه مقام معظم رهبری توسط رسانهها تبیین شود، توسط نخبگان جامعه تبیین شود و دستگاههای فرهنگی به تبیین آن بپردازند و مسئولین ما مخصوصا در جهتگیریهاشون و حرکتهاشون بر اساس گفتار رهبری، نگاه رهبری و رفتار رهبری عملشان و مواضعشان را تنظیم کنند. مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس هم به نکات مهمی اشاره کردند و آن نکته این بود که تحولاتی در منطقه، در سطح جهان در حال رخ دادن است. فرمودند: جابجایی هایی در حال انجام شدن هست، امریکا و کشورهای اروپایی انسان احساس میکند به شدت تضعیف شدهاند. هم مسائل اقتصادیشون و هم سیاستهای غلطی که در پیش گرفتهاند مایهی تنفر جهانی را برای خود فراهم کردهاند. ما باید مراقب باشیم مسائل داخلیمون به گونهایی باشد که دشمنان سوء استفاده از مسائل داخلی ما نکنند و با وحدت و یکپارچگی و همراهی با رهبر فرزانهی انقلاب گام های استواری برداریم تا ان شاء الله به پیروزی نهایی برسیم.
دعای پایانی خطبه دوم
پروردگارا به ما بینش و بصیرت و آگاهی عنایت بفرما. پروردگارا ملت ما را و نخبگان جامعهی ما را با آرمانهای امام و رهبری روز به روز آشناتر بگردان. پروردگارا حضرت امام را روحشان عالی است اعلی بگردان. به مقام معظم رهبر عزیز انقلابمان توفیق و طول عمر با برکت مرحمت بفرما. به مراجع تقلید ما این پاسداران مکتب و شریعت عزت عنایت بفرما. به نمازگزاران ما حسن عاقبت مرحمت فرما. توطئههای دشمنانمان به خودشان برگردان. پروردگارا به منتظران ظهور مهدی استقامت و پایداری مرحمت فرما. در فرج مولایمان تعجیل فرما.
اِنَ اَحسنَ الحَدیث و ابلغ الموعظه کتابُ الله العَزیز .
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
اذا جاء نصرالله وَ الفتح *وَرایت الناس یدخلون فی دین الله افواجا *فسبح بحمد ربک وستغفره انه کان توابا *
صدق الله العلی العظیم.
[1]. نهج البلاغة/198.
[2]. همان.
[3]. كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة)، ج2، ص118؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج46، ص290.
[4]. الكافي (ط - الإسلامية)، ج3، ص: 226.
[5]. من لا يحضره الفقيه، ج3، ص183؛ علل الشرائع، ج2، ص528.
[6]. التمحيص (لاسکافی)، ص69؛ وسائل الشيعة، ج15، ص190؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج75، ص180.
[7]. «البقرة»: 201.
[8]. نهج البلاغة/173. (نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 248)
[9]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص797.
[10]. من لا يحضره الفقيه، ج2، ص92.
[11]. الأمالي (للصدوق)، النص، ص5؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج94، ص31؛ وسائل الشيعة، ج10، ص473.
[12]. الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص260.