باسمه تعالی متن سخنرانی حضرت آیت الله سید هاشم حسینی بوشهری«دامت برکاته» موضوع: اهمیت برگزاری مراسمات عزا از دید امام صادق(ع) تاریخ: 93/09/01 مکان: شهرستان جم و ریز
|
لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ الّا بِاللهِ العَلِیِ العَظیِم، حَسبُنَا الله وَ نِعمَ الوَکیِل، نِعمَ المَولی وَ نِعمَ النَّصیِر.
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطَان الرَّجِیم بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیم.
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين بَارِء الْخَلَائِقِ أَجْمَعِينَ، باعِثِ الْأَنْبِيَاءَ وَ الْمُرْسَلِين ثُمَّ الصَلاةُ و السَّلامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا حَبیبِ إلِهِ العالَمین أبِیالقاسِم مُحَمَّد (ص) وَ عَلَى آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ المَعصومین المُکَّرَمین الهُداةِ المَهدیّین و اللَّعنُ الدائِم عَلی أعدائِهِم أجمَعین مِنَ الآن إلی قِیامِ یَومِ الدِّین آمینَ یا رَبَّ العالَمین»
السلام علیک یا اباعبدالله، السلام علیک یابن رسول الله و علی الارواح التی حلت بفنائک.
در آغاز سخن، ایام و لیالی سوگواری اهل بیت عصمت و طهارت را خدمت شما پیروان و رهروان راه اهل بیت تسلیت عرض میکنم. مدت ها بود که علاقهمند بودم از نزدیک عرض ادب و ارادتی خدمت شما مردم خوب، روحانیت معظم، امام جمعه محترم و مسئولین ارجمند داشته باشم ولی بهتأخیر میافتاد. ما امسال دهه محرم را جایی قول ندادیم و هر قدر هم که اصرار کردند، گفتیم که میخواهیم در این مراسم عزاداری و سوگواری، در جمع مردم خوب استان باشیم و آن جا هم عرض تسلیت خدمت آن ها داشته باشیم.
در این جلسه میخواهیم ببینم که وجود مقدس امام صادق علیه السلام با چه دیدی و با چه نگاهی به اهمیت برگزاری مراسم عزاداری و جلساتی که به نام حسین بن علی علیه السلام و اهل بیت تشکیل میشود، عنایت و توجه میکنند.
حضرت امام صادق علیه السلام فضیل بن یسار ـ که از دوستان و یاران امام صادق است ـ میفرماید:«یا فُضَيْلِ تَجْلِسُونَ وَتَتَحَدَّثُون»[1]. ای فضیل آیا جلسه برگزار میکنید و پیرامون ما گفتگو میکنید؟ به تعبیر بنده آیا در عزای ما اهل بیت، هیئت های عزاداری تشکیل میدهید؟ فضیل بن یسار میگوید:«فَقَالَ نَعَم جُعِلتُ فِداک»[2]، جانم به فدای شما، واقعاً کار ما همین است. یعنی ما در ایام عزاداری و سوگواری شما،مجالس به پا میکنیم. امام صادق(ع)میفرماید: «إِنَّ تِلْكَ الْمَجَالِسَ أُحِبُّهَا فَأَحْيُوا أَمْرَنَا فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَحْيَا أَمْرَنَا »[3]، من این مجالس شما را دوست میدارم مجالسی که به نام و یاد ما، شما شیعیان ما تشکیل میدهید این مجالس مورد علاقه ما است. یعنی مکتب ما و مرام ما را و فرهنگ و بینش ما را آموزه های ما را در پرتوی همین مجالس زنده کنید وخدا مورد آمرزش قرار دهد، کسانی را که زمینه ساز احیای مکتب ما هستند.
زمانی که بحث سوگواری شما مطرح میشود، ما مراکز دینی ما، تکیه ها، حسینیه ها و خانه ها را سیاهپوش میکنیم و به جامعه نشان میدهیم که در سوگ اهل بیت، عزادار هستیم. خیلی جالب است که در این شب های محرم در خانه قرار و آرامش ندارید و در مجالس دینی شرکت میکنید. به نام مجالس حسینی و به نام عزاداری، سخنران دعوت کنید و معارف و فرهنگ اهل بیت را ترویج کنید. در ماه محرم و در مناسبت های مربوط به ائمه دیگر که دل شیعه از عشق اهل بیت پر است فرصت های خوبی است که این مجالس احیا کنیم و به رخ دیگران بکشیم که نگاه کنید ما عاشق حسین هستیم.
چرا در روضه ها ما اشک میریزیم و گریه میکنیم؟ امام صادق (ع) در این رابطه میفرماید:«مَن ذَكَرنا أو ذُكِرنا عِندَه فَخَرَجَ مِن عَینِه مِثلُ جُناحِ الذُّباب غَفَرَاللهُ لَه ذُنُوبَه وَ لَو كانَت أَكثَُر مِن زَبَدِ البَحر»[4]. یا فضیل! کسی که یادی از ما اهل بیت کند، یا نزد او یادی از ما اهل بیت شود و در این حال از چشمش به اندازه بال مگسی اشک جاری شود، خداوند از گناهان او میگذرد، حتی اگر گناهان او بیش از کف آب روی دریا باشد. واقعاً انسان زمانی که این جملات را می شنود با خود میگوید که تا نیمه های شب در مجالس عزاداری حسین ابن علی بمانم و اشک بریزم.گاهی ما فکر میکنیم که کجا را پیدا کنیم تا در مقابل این نافرمانیهایی که نسبت به خدا انجام دادهایم، آنجا توبه و استغفار کنیم. امام صادق در جمله ی بالا میفرمایند جای توبهها و استغفارها در مجالس اباعبدالله است.چون این آدم عاشق اهل بیت است و در مسیر اهل بیت قدم میگذارد و راه اهل بیت را انتخاب کرده است؛ زمانی که در مجالس اباعبدالله (ع) ورود پیدا کند، به برکت نام و یاد حسین خداوند گناهان او را میبخشد و میآمرزد.
بنده فقط خواستم به شما بگویم که کار بزرگی انجام میدهید. قدر کار و عزاداری و حضور در جلسات سوگواری اهل بیت را بدانید که این ماه، ماه توجه ائمه عصمت و طهارت، نسبت به شما است.
آن لحظهای که جبرئیل میخواهد کلماتی به حضرت آدم علی نبینا و آله السلام بیاموزد تا در پرتو این کلمات حضرت آدم مورد عنایت خداوند قرار بگیرد، میگوید: یا حمید بحق محمد، یا عالی بحق علی، یا فاطر بحق فاطمه، یا محسن بحق الحسن، یا قدیم الاحسان بحق الحسین. حضرت آدم به جبرئیل رو کرد و گفت این چه سرّی است که نام پنجمی را که میبری و میگویی یا قدیم الاحسان بحق الحسین، دلم می شکند
شما نگاه کنید از نظر زمانی حضرت آدم کجا، حسین بن علی کجا؟ آن روز جبرئیل اولین روضهخوان حسین ابن علی (ع) است و مقابل حضرت آدم، نحوه شهادت و روضه حسین ابن علی (ع) را میخواند.
پروردگارا ما را بیامرز. به اسلام و اسلامیان عزّت عنایت بفرما. به مقام معظم رهبری طول عمر با برکت عنایت بفرما. توطئه های دشمنانمان را به خودشان برگردان
«والحمد لله رب العالمین»